“Bilinmezlik”- Bildiklerimize odaklanmalıyız:

• Yayılmasını yavaşlatmalıyız. Diğer virüslerden farklı olmasına rağmen belli noktalara dikkat edildiğinde özellikle öldürücü etkisi hafifliyor.
• Yaşlıları ve kronik hastalıkları olanları daha çok etkiliyor, tehdide daha açıklar. Bilhassa onların korunmasına önem vermeliyiz. Bu yalnızca teması kesmekten ibaret değil. Genç bireylerin de kendilerinin etkilenmeyeceği/daha az etkilenecekleri düşüncesiyle değil toplumun genelinin etkilenmemesi için “toplumsal özveri” gösterip yayılım hızını azaltmaya yardımcı olmaları gerekiyor.

(Olumlu kehanet: toplumsal özveri artacak.)

• Sosyal mesafelenme- sokağa çıkmamak önemli & özellikle zorunlu olmadığı durumlarda.

İki testten söz edebiliriz:

1. Kendimize hakim olma testi: Sosyal olarak birlikte olma ihtiyacı özellikle kısıtlandığımız durumlarda artıyor.
2. Ahlaki test: Başkalarına zararlı olabilecek bir durumun önüne geçmek için keyfimizden/rahatımızdan vazgeçiyoruz.

Peki bu karmaşada, daha yetişkinlerin kafası net değilken, çocuklarımıza ne söylemeliyiz?

1. Bilgilendirme: Bildiğimiz kadarını söylemeliyiz. Çocuklar tehditkar bir mesaj çıkarmamalı. Onlar için korkutucu olmamalı. Bir şey yok demek olumsuzluğu ve umutsuzluğu da anlatır. Onun yerine, “Bir şey var, ama biz yetişkinler olarak önlemler alıyoruz.”: temizlik, el yıkama… Onları korumaya hazır olduğumuz ve onları koruduğumuz mesajı verilmeli.

Verebileceğimiz bilgiler:

• Tehlikeli bir enfeksiyon
• Temas kısıtlaması çok önemli (fiziki ilişkiyi kesmek)
• Dışarıda olmamalıyız.
• Yanlış bilgi kaynaklarından uzak durmak ya da doğru kaynaklardan gelen daha kesinleşmemiş bilgilerden korunmak çok önemli. Resmi kaynaklar takip edilmeli.

1. Uzaktan eğitim konusunda çocukların yaşamına bir yapılandırma getirme önemli. İlk haftanın telaş içinde geçmesi, karışıklıklar yaşanması normal. Çocukların yaşamında düzen oturtmalıyız. Çocukların okuldaki yaşamı evdeki yaşamlarıyla birleştirilmeli.

Yaşadığımız kronik stres travmadan farklı mı?

Klasik travmadan farkı olup bitmiyor, bilinmezliklerle dolu, dolayısıyla tedirginliği gittikçe arttırıyor. Travmadan farklı olarak devam ediyor. İçinde olduğumuz hayatı, yeni alışkanlıklarımızı oturtmalıyız. Bunu keşfetmeliyiz.

“Özveri”

Sadece gezip tozmaktan vazgeçmek değildir. Aynı anda çok kişinin hastalanmasıyla sağlık sistemine aşırı yükleme mevcut. Bulaştırıcılık farkları var bireyler arasında. Bu bir özveri gerektiriyor, yeni alışkanlıklar edinmeyi gerektiriyor.

Değişik sebeplerle özel eğitim almak durumunda olan çocukların eğitimi nasıl sürdürülecek?

1. Aileler dikkat geliştirme, sosyal etkileşimle ilgili daha önceden öğrendikleri uygulamaları, ödevleri, görevleri tekrar yapabilirler.
2. Online- uzaktan sağlık hizmetleri: Video ile değerlendirme, tanı, aile görüşmeleri. (tele-medicine)

Çocuklarla evde neler yapabiliriz?

1. Oyun oynamak: bahçede, kapı önünde, top oynamak vs.
2. Dizi/video gibi beraber aktiviteler de yapılabilir. Ama çocukların temel okuryazarlık becerilerini canlı tutacak şeyler tercih edilmeli. Onların sevdikleri konularda okumak, tartışmak vs.

Çocuklarımızla hislerimizi nasıl paylaşmalıyız?

1. Kaynağı bilinmez bir korku durumuna kaygı adı verilir. Kayıplardan korktuğumuz bir dönemdeyiz. Korkumuzun adını koymak önemli. Korku bizim bir şey yokmuş gibi ya da gözü kara davranmamıza neden olur. Bu duygunun var olduğunu görmek, davranışlarımız üzerindeki etkisini azaltır. Adını koyduğumuz zaman onunla uğraşmak daha kolay olur. Bu dönemde dürtülerimiz bizi yasaklananı yapmaya iter. Bunu dizginlemenin yollarından birisi: iç konuşma gibi korkunun sürebileceğini kabul etmek.
2. Sosyal dayanışma: otoritelerin videoları, paylaşımları vs. (Onlar aileleriyle ilişkilerini nasıl sürdürüyorlar?)

Okulların durumu:

Ekran otomatik dikkat çeken yerlerdir. Ekrana sürekli bakıyor olmanın dikkat üzerine çok olumlu bir etkisi yok. Evdeki zaman dilimini verimli kılmalıyız.

1. Sık mola- başka türlü zevkli faaliyetler yapmak
2. Ders başında evin uygun bir köşesinde olmak önemli (üniversite öğrencileri için de geçerli)
3. Dikkat dağılabilir, dikkat daha kolay ve ilginç olana otomatik olarak kayar. Bunun farkında olmalıyız.
4. Çevre düzeni iyi sağlanmalı: Kardeşlerden biri ders dinlerken diğeri etrafta bulunmamalı örneğin.

Pandemi neden zor?

Aynı anda birçok şey oluyor. Dikkat, odaklanma, konsantrasyon kapasitemizi çok zorlayan bir durum. İş birliği, görev paylaşımı çok önemli olacak.

“Korona Direnişi”- genel olarak dikkat edilmesi gerekenler:

1. Temizlik
2. Minimum temas -temassızlık
3. Çocuklar gibi taşıyıcı özelliği olabilecek kişileri yaşlılardan uzak tutmak
4. Sarılmayı, öpmeyi ertelemek
5. Herkesin birbiriyle dayanışma içerisinde olması
6. Çocuklarımızla evde yeni bir düzen kurmak, “deneyici olmak” yani yeni şeyler denemek
7. Bilgi kirlenmesine karşı kendimizi savunmak: Her şeyi bilmediğimiz ama bildiğimizi iyi yaptığımız bir dönem geçirmek