yolculuk dönüşü blogspotun hayatımıza döndüğünü gördüğüme sevindim.
hayat nasıl gidiyor diye sorsam mı kendime?
yolculuklar, konuşmalar, gündelik klinik sorumluluklar…
yapmak istediklerim, yapmam gerekenler, yapmam beklenenler, yapmak zorunda olduklarım, yapmasam da olabilecekler…
yazmadan rahat edemeyeceğim, ama yazmak için gereken “konsantrasyon”u bir türlü bulamadığım şeyler…
bir de doktorlukta başıma gelenler, gördüklerimden, yaptıklarımdan, yapamadıklarımdan, doğrular ve yanlışlarımdan çıkartılacak dersler vs diye bir blog yapıp, hiç olmazsa insanlara öyle bir fayda sağlamaya çalışsam?
doktorluk uygulamalarına ilişkin notlarım çok birikti, işimizin pratik, insan ilişkisine dayalı iyilikleri ve acayiplikleri ve zorluklarını yazmak… gerekir.
jetlag devam mı ediyor ne bir şey anlamak zor bu yazdıklarımdan.
SS
Anlamak zor mu? Bende de mi devam eden bir jetlag durumu var acaba? 😉
Ozgur
Yazın,sadece yazın.
İster burada, ister başka bir blogda farketmez. Beyninizden, kalbinizden ve yaşamınızdan geçenler bir yerlere aksın yeter.
Faydası oluyor. Çok merak ediyorum. Kitaplar başka. Ama blogun çok insani, çok daha samimi bir yanı var sanki… Daha mı direkt acaba?
Sevgiler.
özgür
cAg
Süper bir fikir aslında, okumak zevkli olur,bilgiyi bulmak çok zor nede olsa,klinik psikoloğuma gittiğimde bambaşka bir dünya yani ben ile tanışmıştım.Kafamdaki çoğu şeyi halletmeme sağlamıştı.İnsanlara tavsiye etsem de deli anne gözüyle bakıyorlar bana hala.Kızımı daha farklı yetiştirmeye karar verdim, okuyorum kitaplarınızı.Bekliyoruz yazılarınızı…