kalbinle düşün, aklınla hisset’in ithaf sayfasındaki karikatür (başka bir yazı yok zaten)….
ben kimim diyenlere…
bunu ilk ne zaman söyledim diye düşündüm. galiba, 1970 yazında erdek’te avşa motorunu beklerken mi? annebabama bakıp, bunlar da kim, ben bunların çocuğu muyum, bundan emin olabilir miyim ki? diye sorduğumda…
sonra, 11 yaşına kadar bunu düşünmemiş olduğuma pek inanamadım. anne baba ile ilişkinin niteliğine yönelik bir sorgulamadan ziyade bir sahici merak. varoluşsal arayış diye görünüyor bugün bana.
bir
psikolojik tahlil yapma meraklısı birisinin binbir malzeme çıkartacağı bu basit merak, ben kimim, ve de sen kimsin soruları hayatımın temel izleklerinden (bu kelimeyi benimsemeye çalışıyorum) birisi oldu.
SS
sanıyorum ben ve yaşıtlarım (hepsi değil), bu soruyu sorarak büyümedik, büyüyemedik…çok kurcalayan, çok araştıran yanıyla, bizim ezberci dünyalarımıza ya da ailelerimizin bize sunduklarını sorgusuzca kabullenmemiz gereken bir yapıda, çok da yerleri yoktu bu soruların. bizler çok geç keşfettik kendimizi…
ve bu ithaf yazısı tam da bu nedenle hepimize olmuş…