Bir çocuğun dikkatinin dağınık olmasının ya da hareketlerinin aşırı olmasının çocuğa zarar verdiğine karar verdiğimiz nokta neresi?

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı koymamızın temel sebebi her dikkati dağınık veya her hareketli çocuğu bu rahatsızlık belirtilerini gösteriyor olarak kabul etmemek için…

Yaramazlık, aslında bizim çocuğumuzun davranışlarına tahammülsüzlüğümüz, çocuğun içinde olduğu ortamın bunu kolaylaştırıcılığı (ör: sınır koymayan ailesel veya çevresel ortamlar) gibi faktörlere de bağlı olabilir.

Kapasitesi olan, ailenin desteğini alabilen, şansı yaver giden, çevresinden destek alabilen DEHB’li çocuklar başarı sağlayabiliyor.

DEHB’si olan çocuklar başarıyı yakaladıklarında: yapabileceklerinden daha azını, yapmaları gerekenden çok daha fazla emek harcayarak elde etmiş oluyorlar.

DEHB belirtileri çocukların üçte birinde ergenlikle birlikte hafifleyip ortadan kalkabiliyor; ama başarısızlık, düşük benlik saygısı, kendine güvende azlık, öğrenme, ilişki ve davranış alışkanlıklarındaki sorunlar kalabiliyor.

Çocuklukta DEHB için etkin bir şekilde tedavi almış ve yardım görmüş çocuklar yetişkinlikte problemlerin bir kısmı devam etse bile, bu problemle başa çıkma becerilerini kazanmış oldukları için daha uyumlu olabiliyorlar.

Anne babanın veya içinde bulunulan okul ortamındaki yetişkinlerin doğru bir şekilde sınır koyamadıkları durumlarda DEHB’si olan çocuklar bundan en çok zarar görenler oluyorlar.

Beynimizin planlama, organizasyon, kontrol gibi becerileri yöneten beynin ön bölgesinde DEHB olan kişilerde, olmayan kişilere göre bazı farklılıklar var.

DEHB’si olan bireylerin, kendilerine uygun yaşam tarzlarını bulmaları, kendilerine uygun eğitim ve aile yaşantılarını oluşturmaları mümkün olduğu ölçüde yaşamla çatışmaları azalıyor.

17.10.2011 tarihli HTV kanalında yayınlanan “Aklımı Seveyim” programından…