geçen ay Çin’deydim. yaptığım birkaç konuşmada hep aynı espriyi yaptığımda, kendime hayret etmekle birlikte, takdir de ettim. her seferinde orijinal ve hiç kullanmamış oluğum bir espri yapmak zorundaymışım hissinin poppsikoloji uzmanları tarafından “özgüven eksikliği” olarak yorumlanması olasılığı değil derdim; aklımda…
hayret, bir çok öğrenci kongresi ya da toplantısına gidiyor, konuşuyor, hatta nasihat veriyor, ancak tekrar davet ediliyor, hatta zaman zaman (leyhte) tezahürat ile karşılaşıyorum 🙂bu konuyu incelemem lazım.tıp öğrencileri, psikoloji öğrencileri, mühendislik öğrencileri.. ne oldu size? nedir bu ciddiyet:)?geçtğimiz ayların…
gazeteler, radyolar ve televizyonlardan aldığım sayısız sorudan birisine verdiğim cevap ilginizi çekebilir. benzeri bir çok soruyu cevaplamaktan kaçınıyorum: bazen konuyu anlamsız bulduğum, bazen de ayaküzeri vereceğim cevap basına yansırken iyice acayipleşeceği için… bu dahi olsun denen çocuklar konusu tam damarıma…
geçenlerde bir doktor arkadaşım arıyor; “yeğenimizi sana getirmek istiyoruz”… zaman darlığı vs gibi sorunlar sebebiyle hemen göremeyebileceğimi söylerken, bir yandan da tam olarak neden getirmek istediklerini anlarsam, belki birkaç önerim olabileceğini söylüyorum. “çocuk boyunun kısalığından şikayetçi; morali çok bozuk. bir…
blogumu yerinme ve ağlama duvarı haline getirmeksizin dertlerimi dökebildim mi acaba? benim yanlışlar ya da eksiklerden ziyade yanlış anlama ya da çarpıtmalara bir takıntım olduğunu anlatabildim mi? yoksa, isteyen istediğini diyebilir, bir çok zaman haklıdır da…ama, örneğin, webde bir google’lama…
Doğan Cüceloğlu’nun babamın (ve annemin) hayatlarından yola çıkarak hakkında yazdığı kitap ve konu hakkında epey bir bilgiyi site’me yüklemiştim.http://www.yankiyazgan.com/admin/anmviewer.asp?a=616&z=14 Aşağıdaki notu Doğan Cüceloğlu’nun sitesine kitap hakkında görüşünü yazan bir okuru düşmüş:“….Yine bu kitap sayesinde Yankı Yazgan hakkında edinmiş olduğum bir…
asansörün “kapa” anlamına gelen (>
Ünye’ye kasım ayında yaptığım ziyaret ve konferans notlarıProf Dr Ayşe Yalın (klinik psikolog) Ankara Tıp Fakültesi’nde yıllarca çalıştıktan sonra, doğup büyüdüğü, aile köklerinin olduğu kent Ünye’ye dönüp, ne yapmış? Dedelerinden kalma, kendisinin beşikten evlenene kadar yaşamış olduğu evi tepeden tırnağa…
“mutluluk formülü”Geçen yıla kaçan fırsatlar açısından mı baksam, kazandığım edindiğim deneyimler açısından mı? Bu yanıtlaması bir türlü bitmeyecek soruyu, “iyi ki” ile “keşke” arasında sıkışmış bütün okurlarıma devretmezsem, 2010 blogumu da ihmal etmeye mahkumum. Pırıl pırıl bir hava var; körfez…
Biliyorsunuz, her konuda bir görüş belirtmem, o konuda bilgi sahibi değilsem bile, “bir şeyler söylemem” beklenen uzmanlık alanlarından birisinde çalışıyorum. öldürülen gencin ailesinin ruh durumunu tahmin etmekten tutun, kayıp çocukların neden kaybolmuş olacaklarına değin uzanan bir bilinmezlikleri aydınlatma görevi.üstelik, bu…