kitapçıya gittiğimde babamın kitabının rafta nerede olduğuna bakarken ne kadar çok kitap olduğunu, arada kaybolup gitmenin ortada olmaktan çok daha kolay olduğunu bir anda farkettim. kendi kitaplarım için pek düşünmemiş olduğum bu durum, öne çıkanın ya da adı çok söylenenin…
Kitabın arka kapağı için hazırladığım yazı: “Kör Uçuş’un yazarı Gültekin Yazgan’ın oğluyum. Bu kitap sayesinde, babamın körlüğün ve hayatın cilvelerinin ortaya çıkardığı “engelleri aşmış insan” olmanın ötesindeki iki önemli özelliğini fark ettim. Aklının almadığı hiçbir şeyi reddetmeyen, aksine, ne olduğunu…
müzik seven ama müzikten pek anlamayan birisi sayılırım. yine en sağlamı klasik müzik desem yalan olmaz; çocukluktan kalma, babamın mecburi kıldığı konser katılımları sonucunda elde edilmiş bir eğilim. popüler müziği pek çok kişi gibi ortaokuldan liseye geçişte dinlemeye başladım. bir…
ekteki ıvırzıvır nereden çıktı? birkaç yıl önce “maison” dergilerinden birisinden “sizin için önemli objeler” sayfasını hazırlama isteği gelmişti. olur deyip ektekilerin içinde olduğu bir grup “obje”yi seçmiştim. sayfaların taslakları elimde, ama nasıl yayımlandı, takip etmeye kalktığımda geç kaldım. sayfayı hazırlayanlar…
İlkokulda sınıf atlatılan, liseyi hazırlık okumadan bitirmeye göre tercih yapan, üniversitede yabancı dil öğrenme için önemli bir şans olan hazırlık sınıfını okumamayı isteyen, sonuçta hayata birkaç yıl önce başlayan genç arkadaşlarımı düşündüm. Bilinmez bir geleceği bir an evvel, iyi ya…
Gittiğim sabah televizyon programlarından birisinde, aynı zamanda çocukluk arkadaşım olan sağlıklı yaşam programının doktor sunucusu, yüzümdeki yaşlanma işaretlerine dikkatimi çekti. Kırışıklıklar, şişkinlikler, kolagen doku kayıpları vs… Arkadaşına kıyamayan bir arkadaşın refleksi ile “hemen düzeltebiliriz, bir hap, şuraya oraya dokunuşlar. On…
karneler… çocukların notlarını beğenmediğim her seferinde kendi ortaokul karnelerimden elimde kalan bir iki tanesini çıkartıp bakmayı alışkanlık edindim. kendimi iyi olarak hatırladığım derslerden “o kadar” iyi olmayan notlar almış olduğumu görmek bir anlamda rahatlatıcı, çocuklara yüklenmemi azaltıyor. ama düşündüğüm ya…
1960’ların sonunda kolej sınavları şimdiki anlamına erişmemişti. ama, eğitim konusunda hırslı sayılabilecek annebabamın bile kolej sınavlarına başvurmak aklına gelmiyordu. bırakın ders filan aldırtmayı. bir çok anne-baba da farklı değildi. izmir’de o zamanki adıyla İzmir Koleji (Bornova Maarif Koleji adıyla da…
konferans ve paneller için antalya’dan elazığ’a manisa’ya ve istanbul’da bir çok yere gitmek, konuşmalar için hazırlanmak yazma zamanından epeyce aldı.konuşmaların iyi yanı, daha doğrusu en iyi yanı, düşündüklerim ve söylediklerime bir karşılık almak. salonda söylenenler, çıkış koridorunda ayaküzeri konuşulanlar, sonradan…
facebook hesabında (yankiyazgan.com) yönetim sorunları çıkınca, kapattım gitti. kullanmayı öğrenene kadar:)twitter aç, facebook’da ol diyen genç dostlarımın bir de kurs vermeleri gerekiyor.açınca söylerim.