Geçen cumartesi Tarabya’da tarzını beğendiğim bir çocuk yuvasında (atölye), yuvanın sahibi ve yöneticisi psk. Başak Kerimoğlu’nun biraraya getirdiği anne babalarla bir söyleşi yaptım. Son bir kaç yılda, daha ziyade İstanbul dışında yaptığım bu tip anne baba konuşmalarını İstanbul’da yapmayı unutmuşum… Gerçek anlamda bir söyleşi oldu, en çok ben konuştum, ama benden başka konuşanlar da oldu. Hiçbir sorunu fazla çözemedik ama, benim kafamda yeni sorular ve yeni cevaplar doğurduğu için tatminkar oldu 🙂
Konuşmada “ayrılık”ın çocukluk çağının ana teması olduğunu ben de bir kez daha hatırladım. Ana tema ne demek? davranışlardaki değişikliklerin, anne ve babaların tutumlarını, çocukların hislerini belirliyor demek… Bu blog’un karikatürü de ayrılıkla ilgili. Bu “post”un başlığı da Shakespeare’in bir dizesinden zaten…