dehbsosyal

Alterations in Social Reciprocity in Attention-Deficit Hyperactivity Disorder

 

Summary

Objective: Social interactions in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) are inappropriate and such social problems may originate from a failure to attend to the appropriate cues of affect. The present study aimed to determine the factors predictive of social reciprocity in ADHD and their relationship to sociodemographics.

Materials and Methods: Participants were required to interpret emotional cues depicted in pictures of facial expressions with a test that was adopted from the Reading Mind in the Eyes Test (RMET). Diagnoses were established based on the Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia (K-SADS-PL). Moreover, a detailed sociodemographic form, the Child Behavior Checklist (CBCL), and the Social Reciprocity Scale (SRS) were used for assessment.

Results: This study included 133 children; 64 in the ADHD group and 69 in the control group. There wasn’t a significant difference in mean age between the ADHD group (13.22 ± 1.28 years) and control group (12.97 ± 1.27 years). In all, 50% of the ADHD group and 49.3% of the control group were male. The mean RMET score was significantly lower in the ADHD group than in the control group (ADHD group: 20.52 ± 3.95; control group: 23.70 ± 3.55) and the mean SRS score was significantly higher in the ADHD group than in the control group (ADHD group: 65.84 ± 18.83; control group: 36.04 ± 16.32). In the ADHD group attention problems and lower level of ability to interpret emotional facial expressions were predictive of impaired social reciprocity.

Conclusion: The findings show that both the ability to decode facial expressions and social reciprocity were impaired in the ADHD group. These findings highlight the difficulty children with ADHD have with social functioning and interpretation of emotions based on facial expressions.

Key Words: Attention deficit-hyperactivity disorder, child, social problems, comorbidity

 

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunda Sosyal Cevaplılıkta Görülen Değişiklikler

 Özet

Amaç: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı konulan çocukların sosyal ilişki biçimlerinin uygun olmadığı ve bu çocuklardaki sosyal sorunların yüz ifadelerine ait uygun ipuçlarını almaktaki zorluktan kaynaklanabileceği düşünülmektedir. Çalışmamız, DEHB’de sosyal cevaplılığı yordayan etmenleri ve bu etmenlerin sosyodemografik verilerle ilişkisini belirlemeyi amaçlamaktadır.

Yöntem: Katılımcılardan Gözlerden Akıl Okuma Testi’nden (GAOT) uyarlanan bir test yardımıyla yüz ifadesi resimlerinden duygusal ipuçlarını yorumlamaları istendi. Tanılar Okul Çağı Çocukları İçin Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi ile konuldu. Ayrıca çocukların değerlendirilmesinde Sosyodemografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Davranış Değerlendirme Ölçeği ve Sosyal Cevaplılık Ölçeği (SCÖ) kullanıldı.

Bulgular: Çalışmamıza DEHB (s=64) ve kontrol (s=69) olmak üzere 133 çocuk katıldı. DEHB grubu (13,22±1,28) ve kontrol grubu (12,97 ±1,27) yaş ortalamaları açısından benzerdi. DEHB grubunun %50’si ve kontrol grubunun %49,3’ü erkekti. DEHB grubunun kontrol grubuna oranla GAOT ortalama puanları daha düşüktü (sırasıyla 20,52± 3,95/23,70±3,55) ve DEHB grubu kontrol grubuna oranla SCÖ’de daha yüksek puan aldı (sırasıyla 65,84±18,83/36,04±16,32). DEHB grubunda dikkat sorunlarının ve duygusal yüz ifadelerini yorumlama becerisindeki zayıflığın sosyal cevaplılıkta bozulmayı yordadığı belirlendi.

Sonuç: Çalışmamızda DEHB tanısı konulan çocuklarda yüz ifadelerini tanıma becerisinin ve sosyal cevaplılığın bozulduğu belirlenmiştir. Çalışmamızın sonuçları sosyal cevaplılık ve yüz ifadesine dayanarak duyguları tanıma açısından DEHB’li çocukların zorluklarını vurgulamaktadır.

Anahtar Sözcükler: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, çocuk, sosyal sorunlar, eştanı

Türk Psikiyatri Dergisi 2013;24(2):101-10

doi: 10.5080/u6800

1,2Uzm., Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları, Sakarya Eğitim Araştırma Hastanesi, Sakarya.

3Prof., Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları, Marmara Üniv. Tıp Fak., İstanbul.